علل ایجاد کلستاتوما

• یکی از علل رایج ایجاد کلستاتوم، عفونت های مزمن گوش میباشد. گاهی بدلیل عفونت های مکرر مثلا glue ear یا Serumen Otitis Media، پرده گوش اندکی نازک (یا دچار آتروفی مخصوصا در قسمت خلفی فوقانی) میشود و در نتیجه یک کشیدگی یا فرورفتگی(بدلیل فشار منفی و عفونت ایجاد شده و همچنین نبودن هوا) به سمت گوش میانی ایجاد و فضا را برای بوجود آوردن کلستاتوم فراهم میکند، به نحویکه این به داخل کشیده شدن پرده تمپان، تبدیل به یک محفظه کیسه مانند شده( و سطح داخلی این محفظه بسته، سطح خارجی پرده گوش میباشد) و بدلیل فشار این پوسته ریزی ها و ترشحات، منجر به اختلال در عروق خونی و خوردگی استخوانچه ها می شود.
• گاهی بعد از یک عمل بر روی گوش، سرماخوردگی، سینوزیت(عفونت های سینوسی) یا آلرژی،‌ شیپور استاش( لوله ای است که از پشت بینی و حلق به گوش میانی منتهی و با عملکرد تهویه گوش میانی، فشار داخلی را تعدیل و تنظیم مینماید) ضعیف شده و بدرستی کار نمیکند، پرده گوش نیز نمی‌تواند تغییرات در فشار را به خوبی کنترل کند و فضای خلاء نسبی ایجاد شده در گوش میانی(بدلیل جذب هوا توسط بدن) با به داخل کشیدن پرده و تبدیل آن به پاکت یا یک ساک، فضایی مناسب برای جمع شدن سلول‌های پوستی میشود که ممکن است به مرور و بر اثر تجمع بیش از حد پوست های مرده در گوش میانی، بزرگ تر شود.
• گرفتگی گوش در اثر فشار جو و ارتفاع که در این حالت در صورت ضعیف بودن شیپور استاش، پرده گوش بر اثر خلا به داخل کشیده شده و همین امر فضا را برای تجمع سلول های مرده میسر میکند.
• پارگی پرده گوشی که درمان نشده نیز میتواند با مهاجرت پوست کانال گوش از لبه های سوراخ ایجاد شده در پرده گوش به داخل حفره گوش میانی مقدمات ایجاد کلستاتوم را فراهم نماید.