ادیومتری با تون خالص

PTA) Pure Tone Audiometry): با استفاده از دستگاه اودیومتر، اصواتی با فرکانسهای مختلف به فرد ارائه می‌دهند و آستانه های شنوایی برای انتقال هوایی و انتقال استخوانی بطور جداگانه اندازه‌ گیری شده و به ترتیب توسط خطوط ممتد و نقطه چین بهم متصل می‌شوند. هدف از آزمون های پایه شنوایی بررسی وجود/عدم وجود کم شنوایی در فرد است. در ادیومتری حساسیت شنوایی در فرکانس ها و شدت های مختلف اندازه گیری شده و نوع کم شنوایی و سمت درگیر مشخص خواهد شد.

ادیوگرام
ادیوگرام دارای دو ستون است. ستون عمودی شدت صوت را نشان می‌دهد(برحسب دسی بل)، در این ستون عدد صفر بیانگر حداقل شدت صوتی است که بیش از نیمی از افراد نرمال می‌توانند بشنوند. شنوایی طبیعی وقتی است که آستانه شنوایی از 25 دسی بل بیشتر نباشد. ستون افقی فرکانس های مورد نظر را نشان می‌دهد که معمولا هفت فرکانس از 250 تا 8000 هرتز که بیشتر سر و کار داریم مورد بررسی قرار می‌گیرند.
محاسبه میزان کاهش شنوایی
برای محاسبه میزان کاهش شنوایی، میانگین آستانه های شنوایی را در فرکانس های 500 ، 1000 و 2000 هرتز حساب می‌کنند. برای رسم آستانه های شنوایی، انتقال هوایی را با خط ممتد و انتقال استخوانی را با نقطه چین و بالاتر از انتقال هوایی ترسیم می‌کنند. گوش راست را با رنگ قرمز و گوش چپ را با رنگ آبی نشان می‌دهند. در شنوایی نرمال دو خط بر هم منطبق هستند و در نمودار هر دو بالای 20 دسی بل میباشند، در کاهش شنوایی حسی عصبی هم دو خط برهم منطبق هستند ولی هر دو زیر 20 دسی بل می‌باشند و برای کاهش شنوایی انتقالی دو خط بیشتر از 15 دسی بل باهم فاصله دارند.