درباره سمعک های قابل کاشت:

از سال ۱۹۹۷ میلادی در درمان کم شنوایی ها در سیستم BAHA که سیستم استخوانی قابل کاشتنی است. در درمان کم شنوایی های انتقالی یا ترکیبی استفاه شده است . در سال ۲۰۰۲ FDA نیز آنرا مورد تایید قرار داد.
این سیستم در مواردی چون عفونت مزمن گوش ، انسداد مادرزادی مجرای گوش خارجی و مواردی از ناشنوایی یکطرفه که امکان استفاده مطلوب از سمعک را ندارند مفید است.

بر خلاف سمعکهای استخوانی متداول عمل انتقال صوت در این سیستم نه از روی پوست بلکه در زیر پوست انجام می پذیرد.
این سیستم از ۳ قسمت اصلی تشکیل شده است .
• بخش اول از جنس تیتانیوم که بخش کاشتنی سیستم است.
• بخش ارتباطی به نام abutment
• بخش پردازشگر

در این سیستم بدون انتقال صوت از طریق مجرای گوش ، سیستم صوت را پذیرفته و بعد از تقویت به بخش حلزون گوش منتقل می نماید.

نوع جراحی سمک قابل کاشت

بخش تیتانیومی که در پشت گوش کاشته می شود سپس از ۳ الی ۵ ماه توسط استخوان جمجه احاطه می گردد. در آن هنگام مرحله دوم جراحی انجام می گیرد که در این عمل یک قطعه رابط بر روی پوست به بخش اول منتقل می گردد . این وسیله همان قطعه ایست که اتصال مستقیم ما بین واحد پردازشگر و بخش تیتانیومی را فراهم می سازد.

در بعضی از موارد خاص بخصوص در بزرگسالان هر ۲ مرحله تا میتوان در ۱ مرحله انجام داد.

بی شک هر سیستمی علاوه بر مزیتهای ویژه خود نواقصی را نیز به همراه دارد. در کنار ظاهر خوشایندتری که این دستگاه به همراه دارد پذیرش جراحی هر چند کوچک نیز باید مورد نظر باشد . به هر حال این سیستم نسبت به سمعکهای رایج استخوانی متدوال از لحاظ کیفیت صوت ایجاد شده برتریهای بیشتری دارد.