چگونگي تشخيص بیماری منیر
ابتدا تاريخچه کامل شامل چگونگي سرگيجه، شدت، مدت زمان و تداوم آن همچنين مدت زمان كم شنوایي، تغييرات آن، وزوز گوش و احساس پري در يك يا هر دو گوش و اطلاعات ديگري نیز در مورد سابقه بيماري سیفليس، اوريون، ديگر عفونت هاي جدي، التهابات چشم، نقص سيستم ايمني، آلرژي و جراحي گوش در گذشته از بيمار پرسیده مي شود. همچنين در مورد سلامت عمومي مثل ديابت، فشار خون، چربي خون بالا، مشکلات تيروئيد، اختلالات عصبي- رواني از بيمار سوال مي شود كه در صورت وجود اين بيماري ها براي بررسي و درمان آن اقدام مي شود.
با كامل شدن تاريخچه بیماری، تست هاي تشخيصی عملكرد شنوایي و تعادل انجام مي شود. آزمايش های سنجش شنوائي معمولاً بيانگر كاهش شنوایی حسي در گوش مبتلا مي باشند. درصد تمایز گفتار (توانايي بيمار براي تشخيص بين لغات مشابه از لحاظ آوایی) اغلب در گوش مبتلا كاهش مي يابد. امروزه با پیشرفت فناوری، ارزیابی دقیق همه قسمت های گوش(خارجی، میانی، داخلی و عصب) براحتی مقدور است. متخصصان شنوایی شناسی در کلینیک‌های تخصصی شنوایی و سرگیجه با استفاده از ابزارهای دقیق ارزیابی، می‌توانند گوش شما را ارزیابی کنند، بنابراین هر زمانی که علائم شبیه بیماری منیر را احساس کردید، می‌توانید با مراجعه به شنوایی شناس و متخصص گوش، حلق و بینی، اختلال گوش داخلی را تشخیص دهید. هر چه زودتر به متخصص مراجعه کنید احتمال درمان شما افزایش می‌یابد و می‌توانید از وقوع سرگیجه‌های ناگهانی و حمله‌ای جلوگیری کنید.
تست هاي تشخيصی تعادل بهمراه تست هاي ديگری از جمله MRI و CT براي رد يا وجود تومور در عصب بكار میروند. اين نوع تومور نادر است اما ممکن است باعث بروز علائم و نشانه هايي شبيه منير شود.
تست هایی که عملکرد تعادلی گوش داخلی را ارزیابی می کنند عبارتند از:
الکترونیستاگموگرافی(ENG)/ویدئونیستاگموگرافی(VNG): این تست با ارزیابی حرکات چشم، عملکرد تعادل را ارزیابی می کند. سنسورهای مرتبط با تعادل در گوش داخلی با عضلات کنترل حرکت چشم ارتباط دارند. این اتصال شما را قادر می سازد سر خود را در حالی که چشم خود را روی یک نقطه متمرکز می کنید حرکت دهید.
آزمون صندلی چرخان: مانند VNG، این آزمون ارزیابی عملکرد گوش داخلی بر اساس حرکات چشم است. شما روی یک صندلی چرخشی کنترل شده با کامپیوتر می نشینید که گوش داخلی شما را تحریک کند.
آزمون پتانسیل های برانگیخته دهلیزی(VEMP): این آزمون نه تنها تشخیص منیر بلکه نقش نظارتی هم بر بیماری دارد و تغییرات مشخصی را در گوش آسیب دیده افراد مبتلا نشان میدهد.
پوسچروگرافی: این آزمون کامپیوتری نشان می دهد که کدام بخش از سیستم تعادل، بینایی، گوش داخلی، حس عمقی، ماهیچه ها، تاندون ها و مفاصل، دارای مشکل است. برای انجام، شما با پوشش ایمنی روی یک پلت فرم می ایستید و تعادل خود را در شرایط مختلف نگه میدارید.
تست ایمپالس تصویری سر (VHIT): این تست از ویدئو برای اندازه گیری واکنش چشم به حرکات ناگهانی استفاده می کند. در حالی که شما در یک نقطه تمرکز می کنید، سرتان به سرعت و بصورت غیرقابل پیش بینی می چرخد. اگر چشم خود را هنگامی که سرتان چرخانده می شود از هدف خارج کنید، یک رفلکس غیر طبیعی خواهید داشت.
الکتروکوکلئوگرافی(ECochG): این آزمون در پاسخ به صداها در گوش داخلی و برای تعیین اینکه آیا مایعی غیرطبیعی در گوش داخلی وجود دارد یا نه، انجام میشود اما فقط مختص بیماری منیر نیست.