آلودگی صوتی بهمراه آلودگی هوا آسیب به سیستم شنوایی را افزایش میدهد

در پی تحقیقی که در دانشگاه علوم پزشكی ایران انجام گرفت ثابت شد که ترافیك شهری اگر با آلودگی صوتی با شدت بالاتر از 100 دسی بل و آلاینده های شیمیایی هوا همراه شود، اثر مخربی بر سیستم شنوایی افراد میگذارد.

در واقع مونو اكسید كربن به تنهایی اثر مخربی بر سیستم شنوایی ندارد اما همراه با آلودگی صوتی آثار زیان باری بر سیستم شنوایی افراد در معرض از جمله پلیس های راهنمایی رانندگی كه بیشتر در مكان های پر ترافیك هستند، میگذارد. کما اینکه شدت صدای بالای 100 دسی بل به تنهایی باعث آسیب به سیستم شنوایی میشود ولی اگر آلودگی هوا هم در كنار این ناهنجاری قرار گیرد، اثر تقویت كننده ای میگذارند كه شدت صدمه به سیستم شنوایی بیشتر میشود.

• مشكلات سیستم شنوایی سبب آسیب به سلول های مویی شنوایی كه گیرنده اصلی صدا هستند میشود و اگر شدت صدا بسیار زیاد باشد میتواند عصب شنوایی و مراكز عصبی بالاتر را نیز درگیر كرده و باعث كم شنوایی فرد شود. مشكل دیگری كه باید در سیستم بهداشتی به آن توجه شود، این است كه علایم آلودگی هوا مانند سرفه و اشك، خیلی سریع بروز میکند ولی آلودگی صوتی به تدریج و طی سالیان باعث كم شنوایی میشود. هر بار كه صدای شدیدی به گوش وارد میشود، یك كم شنوایی خفیف در گوش ایجاد میشود اما چنانچه این آسیب های موقت ادامه یابد به مرور زمان روی هم تجمیع و در نهایت باعث كم شنوایی دایمی میشود. بنابراین اهمیت دارد كه به موقع مداخلات شنوایی شناسانه انجام پذیرد.

همچنین راهكارهای مناسب شامل استفاده از محافظ های شنوایی، پایش وضعیت شنوایی بطور دوره ای، آموزش راهكارهای پیشگیری از كم شنوایی و چرخش محل خدمت افراد در معرض است. بهتر است افرادی مانند پلیس های راهنمایی رانندگی محل خدمت و شیفت كاری شان متناوبا از مكان های پرسر و صدا به مكان های كم سر و صدا تغییر یابد، که سیستم شنوایی كه در معرض صدای شدید قرار دارد، در مدت زمانی که از آن محیط دور میشود خود بتواند بهبود پیدا كند كه این امر در طولانی مدت باعث به تعویق افتادن كم شنوایی میشود.