راهکاری برای پایین آوردن خطر کم شنوایی در نوزادان
یکی از دلایل اصلی کم شنوایی به ویژه در ایران، ارثی(ژنتیکی) است و باید قبل از اقدام به بارداری، حتما مشاوره ژنتیک و آزمایشات غربالگری ژنتیکی صورت پذیرد و بدلیل اینکه یکی از دلایل کاهش شنوایی ژنتیکی ازدواج فامیلی است، با کنترل ازدواج‌های فامیلی می‌توان شیوع کم‌شنوایی ژنتیکی را تا حدی کاهش داد. ممکن است مشکلاتی قبل از تولد جنین برای مادران باردار به وجود آید که نوزاد دچار کم‌شنوایی شود، برخی از این موارد، مصرف داروهای اتوتوکسیک، در معرض تشعشع قرار گرفتن مادر باردار، مصرف سیگار و... هستند که می‌توانند بر روی رشد و تکامل جنین تأثیر گذاشته و سیستم شنوایی وی را درگیر کنند که با توجه به این مسائل می‌توان از بروز کم شنوایی ژنتیکی جلوگیری کرد.
همچنین آزمایشات غربالگری شنوایی باید در بدو تولد حتما پیگیری شوند. این آزمایشات ارزان، سریع و خیلی موثر هستند. متاسفانه برخی از خانواده ها این آزمایشات را در بدو تولد جدی نگرفته و پیگیری نمی کنند. این در حالی است که علایم کم شنوایی در نوزادان کاملا نامحسوس و پنهان است و اگر تشخیص داده نشوند و به موقع درمان نشوند، اثرات بسیار مخرب بر روی مغز کودک، عملکرد اجتماعی، تحصیلی، هوشی و ارتباطی او در جامعه خواهد داشت و هزینه های سنگینی بر جامعه و دولت تحمیل خواهد کرد، در حالی که با تشخیص به موقع و درمان از همان اوایل تولد، کودک کم شنوا میتواند همچون یک کودک سالم رشد کند.
با توجه به پیشرفت هایی که در علم ادیولوژی صورت گرفته است امکان تشخیص کم شنوایی، علت آن، میزان ضایعه و مکان آن در همان بدو تولد وجود دارد. بطور کلی بهتر است کم شنوایی را قبل از ۶ ماهگی تشخیص بدهیم و درمان را بلافاصله بوسیله سمعک یا کاشت حلزون(بسته به بسیاری از پارامترها) شروع کنیم.