رابطه بین اختلالات کلیوی و کم شنوایی
کاهش شنوایی یکی از عوارض مهم نارسایی مزمن کلیه است، که علل مختلفی برای آن ذکر شده است. مهم ترین عامل اثر اورمی(نوروپاتی اورمیک) میباشد، از سایر علل میتوان به اختلالات الکترولیتی مانند هیپرکالمی و هیپوناتری (اختلالات تعادلی سدیم و پتاسیم)، اختلالات متابولیک مانند تجمع توکسین های اورمیک (که میتوانند به اعصاب، از جمله اعصاب گوش داخلی صدمه بزنند)، تغیرات اسموتیک در حین دیالیز، ضایعات عروقی ناشی از فشار خون بالا، بروز بیشتر عفونت ها در جریان نارسایی کلیوی و در نتیجه مصرف بیشتر آنتی بیوتیک ها از جمله آمینوگلیکوزیدها ( که خود موجب اتوتوكسيتي و نفروتوكسيتي ميشوند) و مصرف داروهای کاهنده فشار خون مانند دیورتیک ها و حتی کم خونی اشاره کرد.
در واقع بیماری های متابولیکی مانند نارسایی های کلیوی، از طریق تاثیر بر جریان های خونی، میتوانند باعث ایجاد کم شنوایی قابل توجهی شوند. ارتباط بین افت شنوایی و بیماری مزمن کلیه را میتوان به شباهت ساختاری و عملکردی بافت گوش داخلی(حلزون) و کلیه مرتبط دانست و بر اساس مطالعات حیوانی يك ارتباط ايمنولوژيکی بین این دو وجود دارد.

• بر اساس مقاله ای که در مجله آمریکایی بیماری های کلیوی منتشر شده است محققان استرالیایی ثابت کرده اند که افت شنوایی در افراد مسن مبتلا به بیماری کلیوی مزمن (CKD) نسبت به هم سن و سالان خود که بیماری کلیوی ندارند، از شیوع بیشتری برخوردار است. در این تحقیق بیش از 2900 نفر در رده سنی 50 سال و بالاتر، از جمله 513 نفر مبتلا به بیماری کلیوی مزمن مورد بررسی قرار گرفتند. بیش از 54 درصد از افرادی که مبتلا به بیماری مزمن کلیه بودند درجاتی از افت شنوایی را نشان دادند و نزدیک به 30 درصد از این افراد کاهش شنوایی شدید داشتند. این در حالی است که فقط 28 درصد از افرادی که بیماری کلیوی نداشتند، کاهش شنوایی و از این میان 10درصد آنان افت شنوایی شدید را تجربه کردند.

از آنجایی که هیچ درمان دارویی برای بهبود و جلوگیری از ایجاد کم شنوایی ناشی از بیماری کلیوی وجود ندارد، کنترل مناسب بیماری کلیوی و اصلاح بیماری های مرتبط ضروری میباشد و برای کمک به بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به بیماری های کلیوی، چکاپ شنوایی توسط شنوایی شناس و مراقبت از شنوایی باید بخشی از روتین مراقبت های پزشکی این افراد قرارگیرد و تحت بررسی های دوره ای عملکرد شنوایی و درمان قرار گیرند.
همچنین این افراد میتوانند با ورزش روزانه و مداوم، نوشیدن روزی 8 لیوان آب، جلوگیری از ضربه خوردن به کلیه ها، خوردن انواع کلم ها، سبزیجات و میوه جات تازه( برگ پهن و رنگ دانه دار)، پیاز، سیر، ویتامین سی، ماهی(بخصوص ساردین و سالمون)، کنجد و... از کلیه هایشان مراقبت کنند.
• مواردی که مصرف آنها به مقادیر زیاد میتواند برای کلیه آسیب زننده باشد:
 غذاهای اصلاح شده ژنتیکی
 گوشت قرمز
 نمک
 استعمال دخانیات
 نوشیدنی های گازدار و الکلی
 شیرین کننده های مصنوعی
 کافئین زیاد
 مصرف بالای داروها و بصورت خودسرانه