نتایج حاصل از MRI در تعدادی از افراد مبتلا به کم شنوایی حسی عصبی ناگهانی

کم شنوایی حسی عصبی ناگهانی از شکایت های اصلیست که باعث ارجاع بیماران به متخصص گوش حلق و بینی یا نورولوژیست میشود. در اغلب موارد علت آن ناشناخته است اما علت های شناخته شده ای هم وجود دارد که با روش های مناسب نظیر (MRI) تشخیص داده میشوند.

در مطالعه ای با بررسی یافته های MRI (همراه با تزریق ماده حاجب) و البته پتانسیل برانگیخته شنوایی ساقه مغز (BAEP) ، که مربوط به 32 بیمار مبتلا به کم شنوایی حسی عصبی ناگهانی بودند ، پس از تجزیه و تحلیل نتایج، این یافته ها بدست آمد:

• در 6 مورد (%19.35) یافته های غیرطبیعی درMRI وجود داشت.

• در 3 (%9.63) مورد (2 زن و یک مرد) توموری در زاویه پلی-مخچه ای با مشخصات شوآنوم عصب هشت جمجمه ای (آکوستیک نورینوم) در همان سمت درگیر دیده شد.

• در یک بیمار مرد 45 ساله، ضایعات هیپرسیگنال متعدد در T2 و تصاویر (Fluid-Attenuated Inversion Recovery) FLAIR که در T1و(Proton Density) PD هیپوتا ایزوسیگنال بودند در پل مغزی، نیمکره چپ مخچه و پایک میانی مخچه وجود داشت که بیشتر منطبق با فرآیندهای عفونی، کارسینوماتوز یا لنفوماتوز بود.

• در 2 مورد دیگر ماستوئیدیت رویت شد.

• در یک بیمار تغییر میکرواسکولار زیرقشری و اطراف بطنی، احتمالا ناشی از میگرن بود و ارتباطی با کم شنوایی ناگهانی نداشت.

• در یک بیمار MRI طبیعی بود اما نتیجه غیرطبیعی درBAEP دال بر نوروپاتی شنوایی بدست آمد.

نتیجه اینکه در بررسی عوامل کم شنوایی حسی عصبی ناگهانی در بیماران، MRI میتواند ضایعات ساختاری مسئول را شناسایی کند. البته قطعا چکاپ کامل سیستم شنوایی شامل انجام تست های تمپانومتری، رفلکسومتری، ادیومتری، تست های گفتاری و ABR در اولویت اول هستند که با مراجعه به متخصص شنوایی شناس صورت میپذیرد. در مورد کم شنوایی حسی عصبی ناگهانی زمان و اقدام به موقع تاثیر به سزایی دارد که در بسیاری از موارد با کورتون درمانی میتوان شنوایی را به میزان زیادی بهبود بخشید البته در مواردی هم که کورتون تاثیری نداشته باشد اقدام به موقع جهت توانبخشی سمعک از بدتر شدن افت شنوایی و ضعیف تر شدن عصب شنوایی جلوگیری میکند.