درباره تست شنوایی ABR

در شرایط بالینی از تست  ABR(Auditory Brainstem Response) یا پاسخ های شنوایی ساقه مغز برای تخمین آستانه های شنوایی و ارزیابی های اتو نورولوژیک یعنی بررسی ضایعات احتمالی در طول عصب شنوایی و راههای شنوایی ساقه مغز استفاده می شود.
تخمین آستانه ها از طریق ABR بیشتر در نوزادان ، کودکان ، بزرگسالان دارای معلولیت و متمارضین استفاده می شود. به دلیل اینکه در روشهای رایج ارزیابی آستانه ها مانند ادیومتری تن خالص ما نیازمند پاسخ های آگاهانه بیمار هستیم پس در بیمارانی که قادر به پاسخ دادن نیستند (نوزادان یا معلولین ) این روش برای تخمین آستانه بسیار چاره ساز است . همچنین افراد متمارض نیز در پاسخهای بدست آمده شرکتی ندارند و ما پاسخها را مستقیما از عصب می گیریم ، بنابراین نمی توانند از این روش مانند دیگر روشهای آستانه گیری سو استفاده کنند. در حال حاضر در ایران از این روش بیشتر برای تخمین آستانه های نوزادانی که در آزمون غربالگری مردود شده اند ، کودکانی که پس از گذشت چند سال از عمرشان هنوز سخن نگفته اند و متقاضیان معافیت خدمت عمومی که خواستار معافیت به دلیل کاهش شنوایی هستند و احتمال تعارض در آنها وجود دارد استفاده میشود . با وجود محاسن یاد شده ، این روش معایب نیز دارد . از معایب این روش این است که قادر به بررسی تمام فرکانس نیست و فقط طیف فرکانس ۱۰۰۰-۴۰۰۰ بررسی می شود . در حالی که در ادیومتری تن خالص طیف فرکانسی ۲۵۰ – ۸۰۰۰ و گاهی فرکانسهای بالاتر را نیز می توان بررسی کرد. همچنین انجام آن وقت زیادی می طلبد و به تجهیزات فراوانی نیاز دارد ، علاوه بر این شخص انجام دهنده باید تجربیات فراوانی در این زمینه داشته باشد.